دیماه 92روسپید خدا حافظی کرد.با خاطرات خوش روزهای برفی با آدم برفی هایی که هنوز پا برجا ایستاده اند وبا نگاه دلقکانه خود به مردم نگاه میکنند به کسانی که درک گذر عمر را نکرده اند واز لحظات آن بهره نجسته انددیماه با هدیه های آسمانیش برای همه ما شادی آورد وحالا دارد جایش را به بهمن میدهد.دیماهی که آدم برفی های فراوانی را تو ی خانه ها وکوچه ها خیابانها کاشت. وحالا اونها دارند زره زره آب میشوند وباخودشون میگن ماهم نقش خودمون را ایفا کردیم. این مهم است .  بسیاری ازآدمها نقش خودشون را نمیدانند چیست چرا؟هستند چرا؟میروند وچرا؟آمدند.

ومن که امروز برف بازی خوبی توی شهرک بختیار دشت داشتم چقدر با طبیعت باشعوری که دارد زیبا نقش خودش را ایفا میکند. نزدیک شدم برف. سوز دلچسب .کوه بلند وپر برف سید محمد ودامنه های زیبای آن دور نمای شهر اصفهان شاهین شهر وشهرک شهید منتظری. درختان کاج شاخه های پرشکوفه از برف. آفتاب جانبخش آسمان آبی زلال بازی بچه ها وآدم برفی های کلاه بسر چقدر دوست داشتنی است یک روز زیبای خدا  زیبایی بی نهایت و یک فنجان چای لب سوز با خرما جای همه خالی خدا راشکر من که دایم شکر گفتم سر برسجده عاشقی نهادم. که خدایا نعمت توبی پایان زیبایی هایت وصف نا پذیر عذر گناه کوچک وبزرگ مرا بپذیر امین یارب العالمین

خداحافظ دیماه روسپید

اثر صدیقه اژ ه ای                                    مدیر وبلاگ تسنیم