دنیا را دوست دارم به اندازه ای که در آن بتوانم به بلوغ فرهنگی دینی اجتماعی و... برسم برای کسب معرفت وراه یابی به تکامل وتعالی انسانی نه برای حرص زدن وطمع ورزیدن وزیاده خواهی وتعدی وتجاوز

 نا فرمانی عصیان وسرکشی .دنیارا دوست دارم برای بندگی کردن وسر برسجده عبادت در پیشگاه خالق یکتا نهادن  وقدم در راه خیر برداشتن در جهت رضای او دنیارا دوست دارم برای محبت کردن ودست نوازش برسر یتیمان ومحرومان کشیدن واز آنان دلجویی نمودن .دنیارا دوست دارم برای این که در برابر ظلم وستم بایستم ودست رد بر سینه ظالمان بد خویان پلیدان بزنم دنیارا دوست دارم تا در آن به سیر آفاق وانفس بپردازم وروح اندیشه عواطف خود را پرورش دهم .دنیا را دوست دارم برای این که می توانم در آن به تکامل برسم ومی توانم برای خود توشه سفر جاویدان وابدی را از پیش بفرستم اما از دنیا بیزارم وقتی که هدف وآرمان راهم را گم کنم ودنیازده گردم نه خود ونه خدا ونه رسولان ورا درنظر نیاورم غرق نفس وامیال آنی وزود گذر آن گردم من از چنین دنیایی بیزلرم ونفس کشیدن در چنین دنیایی برایم زجرآ ورخواهد بود.پس دعا میکنم خدایا به من انچیزی از دنیا را عطا کن که به بندگان مقرب ومخلص خود عطا کردهای راه نیکان وصالحان نه گمراهان وفریب خوردگان آمین رب العالمین

اثر صدیقه اژ ه ای                                   مدیر وبلاگ تسنیم