گمان نکن هر آنچه داری از خود است  .توهیچ چیز از خود نداری .هر چه داری از خداست که بتو عطائ نموده است .

از نردبان تکبر پایین بیا توهیچ چیزاز سر خود نداری

باور نداری .؟ شک داری ؟ندانستن عیب نیست .اماخود را به بی خبری زدن ودر جهل وغفلت ماندن 

کم همتی است .وقتی قدم برگرده دنیا گذاشتی که خیلی ناتوان ضعیف سست بودی توان نگاه کردن وشناختن محیطی وخانهای که درآن متولد شده بودی را نداشتی گمان میکنی مادرت از سرخود تورا درآغوش گرفت وشیره جانش را بتو نوشاند وتاصبح چشم برهم نسایید نه جان من این خبرها نیست مادرت هم بامحبتی که خدا از تو در دلش انداخته بود چنین از تو مراقبت نموده است .

چه کسی بتوعقل وعواطف انسانی داده مادرت پدرت آنها که اگر دچار تب یا دل دردی بشوند برای خود کاری نمیتوانند بکنند گاهی پزشکان مجرب هم از فهم بیماری ودرمان ناتوان میگردند 

از نردبان خود خواهی غرور بی جا بیاپایین همه ما کوچکتر از آن هستیم که در برابرهستی آفرین بی همتا ادعایی بکنیم.کجای این عالم هستیم کی هستیم چقدر کوچک فکر می کنیم دانشمندی که ناگهان همه حافظه اش پاک میشود چرا؟نمیتواند خودش را نجات بدهد .چند نفر را می شناسید که وقتی مرگ به سراغش آمدقدرت مقابله باو را داشت گفت من میخواهم دراین دنیای مادی تا ابد بمانم تازه چه کسی میداند پایان عمر او چه موقع است وچگونه خواهد مرد .از نردبان غرور پایین بیا تا فرصت را از دست نداده ای 

                     مدیر وبلاگ تسنیم